„W związku z sytuacją na granicy Polski z Białorusią, Prezydent RP i następnie Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wprowadzili od 2 września 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. czasowy zakaz przebywania na obszarze obejmującym 115 miejscowości z terenu województwa podlaskiego oraz 68 z województwa lubelskiego”. Przeciwdziałać negatywnym skutkom ekonomicznym wprowadzonego stanu wyjątkowego i czasowego zakazu przebywania na części obszarów województwa podlaskiego i lubelskiego miał program „Tarcza dla pogranicza”.
Odszkodowania i rekompensaty
Dla podmiotów, które zostały najmocniej dotknięte czasowym zakazem przebywania, przewidziano trzy możliwości wsparcia: odszkodowania, rekompensaty i wsparcie finansowe.
Z kontroli NIK wynika, że urzędy wojewódzkie wydawały w części prawidłowe rozstrzygnięcia, a nieprawidłowości stwierdzono w przypadku 5 proc. analizowanych postępowań. Z ustaleń kontroli w urzędach wojewódzkich wynika ponadto, że żaden z 46 wniosków o przyznanie odszkodowania w ramach „Tarczy dla pogranicza” nie został uwzględniony, żaden z pięciu wniosków o przyznanie wsparcia finansowego również nie został uwzględniony, a z 1026 wniosków o przyznanie rekompensaty uwzględniono 944 (92 proc.).
Pieniądze za nic
Ministerstwo Rozwoju i Technologii zawarło z Polskim Funduszem Rozwoju umowy umożliwiające wdrożenie „Tarczy dla pogranicza”. Jednak w umowie o realizację programu, części wynagrodzenia dla PFR – w kwocie 738 tys. zł – nie uzależniono od efektów obsługi programu, co zdaniem NIK było działaniem nierzetelnym oraz niegospodarnym. Wojewodowie podlaski i lubelski nie udzielili wsparcia finansowego w ramach programu żadnemu podmiotowi, a mimo to PFR otrzymał 738 tys. zł wynagrodzenia.
Źródło: NIK.gov.pl
