Zestawienie najlepszych systemów emerytalnych wybranych państw przygotowuje regularnie Instytut CFA należący do firmy konsultingowej Mercer. Wynik dla każdego z państw jest podsumowywany oceną wyrażoną literą (od najlepszej do najgorszej): A, B+, B, C+, C, D, E.
Pierwsze trzy miejsca zajęły w tym roku Holandia, Islandia i Dania (wszystkie oceniono na A). Polska zajęła 29. miejsce, z oceną C. Mimo pozycji w dolnej części rankingu, ocena polskiego systemu uległa nieznacznej poprawie od ubiegłego roku.
W tegorocznym zestawieniu oceniono rozwiązania obowiązujące w 47 państwach świata. Porównanie jest przygotowane na podstawie weryfikacji trzech głównych kategorii: adekwatności, zrównoważonego rozwoju oraz rzetelności. Uzyskany w nich wynik powstaje na podstawie oceny 50 wskaźników pochodzących m.in. z danych zbieranych przez OECD.
Adekwatność pokazuje wysokość świadczeń emerytalnych w porównaniu do średniego wynagrodzenia w danych kraju. Zrównoważony rozwój uwzględnia, jak bardzo funkcjonowanie systemu emerytalnego wpływa na deficyt budżetowy czy dług publiczny państwa. Rzetelność dotyczy udziału prywatnych funduszy w systemie.
