W interpelacji skierowanej do ministra finansów postawiono dwa pytania. Pierwsze dotyczy tego, czy w przypadku uwzględnienia w sporządzanej za rok podatkowy dokumentacji cen transferowych ta sama umowa pożyczki powinna być również wykazana w dokumentacji sporządzanej w każdym kolejnym roku podatkowym aż do czasu jej spłaty, także wtedy, gdyby umowa nie ulegała zmianie przez cały okres spłaty?
Z kolei drugie pytanie sprowadza się do tego, czy badając przekroczenie progów kwotowych wymienionych w art. 11k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio art. 23w o podatku dochodowym od osób fizycznych) należy uwzględniać wartości kwot pozostałych do spłaty dotyczące pożyczek zawartych w latach poprzednich, które były wykazane w dokumentacji cen transferowych sporządzanej za te lata.
Przepisy precyzują powstanie obowiązków
Zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych (PIT i CIT) podmioty powiązane muszą sporządzać lokalną dokumentację cen transferowych za rok podatkowy (do 31 grudnia 2021 r. okresem referencyjnym przewidzianym w tych przepisach był rok obrotowy). Kolejna ważna rzecz dotyczy limitu transakcji. Lokalną dokumentację cen transferowych za dany rok sporządza się bowiem dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza wskazany w przepisach próg dokumentacyjny. Dla transakcji finansowych próg ten określony jest na poziomie 10 000 000 zł. Wartością transakcji pożyczki jest wartość kapitału. Podstawą ustalenia tych wartości są odpowiednie umowy lub inne dokumenty. Gdy takowych nie ma, można je sprawdzić na podstawie płatności.
Lokalną dokumentację cen transferowych sporządza się za rok podatkowy. Jeśli wartość transakcji finansowej przekroczy wspomniany próg, u podatnika powstaje obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych. Przy pożyczkach dla ustalenia tego limitu ważna będzie wysokość kapitału pożyczki za dany rok podatkowy, na podstawie umowy lub innych dokumentów, a gdy nie jest to możliwe – na podstawie otrzymanych lub przekazanych płatności.
Jak podkreślił minister finansów w swojej odpowiedzi, przy umowach wieloletnich trzeba określić, czy wartość kapitału danej pożyczki przekracza próg 10 000 000 zł w pierwszym i kolejnych latach podatkowych. Wartość kapitału za dany rok podatkowy jest ustalana na podstawie najwyższej wartości udostępnionego kapitału, pozostającego do spłaty w roku podatkowym, za który sporządzana jest dokumentacja.
W konsekwencji – co podkreślił minister – pożyczki powinny być wykazane w dokumentacji cen transferowych sporządzanej w każdym (tj. pierwszym i kolejnym) roku podatkowym aż do czasu jej spłaty, jeśli w danym roku wystąpi obowiązek dokumentacyjny, a więc wartość pożyczki przekroczy limit 10 000 000 zł.
Zdarzenia z przeszłości też trzeba przeanalizować
Z odpowiedzi ministra finansów wynika, że lokalna dokumentacja cen transferowych za dany rok podatkowy jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym. Podmiot powiązany, ustalając wartość badanej transakcji kontrolowanej musi określić, które z zawartych przez niego transakcji mają jednorodny charakter, a następnie obliczyć ich skumulowaną wartość. W przypadku transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym obejmującej jedną pożyczkę, jej wartością będzie wartość kapitału pożyczki. Jeśli mamy do czynienia z sytuacją, gdy transakcja kontrolowana o charakterze jednorodnym obejmuje kilka pożyczek, to przedsiębiorca musi przeanalizować wartość dla każdej z tych pożyczek oddzielnie za dany rok podatkowy. Łączna wartość kapitałów pożyczek za dany rok podatkowy, za który sporządza się dokumentację, stanowi wartość transakcji o charakterze jednorodnym.
W podsumowaniu swojej odpowiedzi minister uznał, że jeżeli w danym roku przekroczy ona próg dokumentacyjny 10 000 000 zł, właściwy dla transakcji finansowych, to powstanie obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych.
