Umowa, znana jako Układ Post-Kotonu, jest traktatem ramowym, regulującym stosunki gospodarcze, handlowe i polityczne pomiędzy Unią Europejską a Organizacją Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (OACPS) zrzeszającą 79 państw. Umowa ma obowiązywać przez następne 20 lat. Reguluje wiele ważnych spraw z różnych dziedzin. Ustanawia ona nowe zasady współpracy w obszarach: praw człowieka, demokracji i zarządzania; pokoju i bezpieczeństwa; rozwoju społecznego; zrównoważonego wzrostu gospodarczego i rozwoju, sprzyjania włączeniu społecznemu; środowiska i zmian klimatu oraz migracji i mobilności.
Genderowy przymus
Jak w informacji prasowej podaje serwis ordoiuris.pl, oprócz unormowań odnoszących się do spraw związanych ze stosunkami gospodarczymi w porozumieniu zawarto wiele postanowień o charakterze ideologicznym, głęboko ingerującym w sferę kulturową, prawną i zdrowotną stron. Porozumienie zawiera także zobowiązanie do wdrażania w porządkach prawnych perspektywy gender, dekonstrukcji tradycyjnych norm społecznych i promowania koncepcji tzw. praw seksualnych i reprodukcyjnych. Co więcej, akt wprowadza pewne mechanizmy, na mocy których Rada Ministrów UE-OACPS będzie uprawniona do podejmowania w imieniu stron wiążących je decyzji.
Zgodnie z art. 1 pkt. 3 lit. a jednym z jej celów jest „propagowanie, ochrona i przestrzeganie praw człowieka, zasad demokracji, praworządności i dobrego rządu, ze szczególnym uwzględnieniem równości płci w kontekście genderowym”. W art. 2 pkt. 5 znajduje się unormowanie, zgodnie z którym strony zobligowane są do systematycznego promowania „perspektywy genderowej” i zapewnienia, by „równość genderowa” była wdrażana na wszystkich szczeblach prowadzonej przez państwa-strony polityki. Z kolei w art. 10, w całości poświęconemu „równości genderowej”, znajduje się wiele ideologicznych postanowień, w tym m.in. zobowiązanie stron do osiągnięcia równości genderowej czy do zwalczania „przemocy opartej na gender i „głęboko zakorzenionych uprzedzeń ze względu na płeć”. Ponadto w art. 29 pkt. 5 zawarto zobowiązanie stron do wspierania powszechnego dostępu do usług w zakresie tzw. zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, włączając w to pełny dostęp do usług planowania rodziny, prowadzenia kampanii edukacyjnych i informacyjnych z zakresu zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, a także do wdrożenia koncepcji zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego do strategii i programów realizowanych na poziomie państw narodowych.
Sprzeciw Polski
Delegacja Polski w swoim stanowisku zwróciła uwagę, iż Umowa Post-Kotonu jest niezgodna z traktatem o Unii Europejskiej, traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej w zakresie, w jakim zastępuje ona traktatową zasadę „równości kobiet i mężczyzn” nowym, pozatraktatowym sformułowaniem „równość genderowa”. Ponadto polska delegacja sprzeciwia się wywodzeniu z „praw reprodukcyjnych” aborcji i stosowania antykoncepcji jako form promocji zdrowia, planowania rodziny czy gwarantowania praw człowieka.
Źródło: ordoiuris.pl
