W związku z wchodzącymi w życie 1 stycznia 2023 r. kolejnymi zmianami w przepisach o PIT dla płatników, od tego samego dnia obowiązywała będzie również nowa wersja formularza PIT-2(9). W nowym formularzu znalazło się aż osiem różnych oświadczeń i wniosków, które mogą mieć wpływ na naliczany przez zakłady pracy lub innych płatników podatek od wynagrodzenia oraz otrzymywane przez podatników świadczenia.
Oświadczenia i wnioski zawarte w nowym PIT-2 to:
– oświadczenie podatnika składane płatnikowi w sprawie pomniejszenia o kwotę zmniejszającą podatek (składane zakładowi pracy, zleceniodawcy, zamawiającemu dzieło) – część C,
– oświadczenie podatnika składane płatnikowi w sprawie pomniejszenia o kwotę zmniejszającą podatek (składane rolniczej spółdzielni produkcyjnej i innym spółdzielniom zajmującym się produkcją rolną oraz organowi egzekucyjnemu wypłacającemu za zakład pracy należności ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych lub podmiotowi niebędącemu następcą prawnym zakładu pracy, przejmującemu zobowiązania zakładu pracy wynikające ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych – cześć D,
– oświadczenie podatnika składane płatnikowi o zamiarze preferencyjnego opodatkowania dochodów z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko – część E,
– oświadczenie podatnika składane zakładowi pracy w sprawie korzystania z podwyższonych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów – część F,
– oświadczenie podatnika składane płatnikowi w sprawie korzystania ze zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, czyli tzw. „ulga na powrót”, „ulga na czwórkę dzieci”, „ulga dla emerytów” – część G,
– wniosek podatnika składany płatnikowi o niestosowanie ulgi dla młodych lub pracowniczych kosztów uzyskania przychodów – część H,
– wniosek podatnika składany płatnikowi o rezygnację ze stosowania 50 proc. kosztów uzyskania przychodów – część I
– wniosek podatnika składany płatnikowi w sprawie niepobierania zaliczek w roku podatkowym – część J.
Dotychczas w PIT-2 składano tak naprawdę jedno tylko oświadczenie – dotyczące wskazania płatnika jako właściwego do zmniejszania miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.
Co ważne – składając nowy PIT-2 należy wypełnić wyłącznie te części formularza, w których składa się oświadczenie lub wniosek dotyczący podatnika. Nie ma konieczności składania wszystkich tych oświadczeń.
Jak z tego wynika, najważniejsza zmiana polega na tym, że podatnik w oświadczeniu będzie miał prawo upoważnić maksymalnie trzech płatników (w tym także zleceniodawców, organy rentowe) do stosowania odliczenia w wysokości 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, wskazując jednocześnie kwotę do odliczenia, tj. odpowiadającą 1/12 (300 zł przy jednej umowie), 1/24 (150 zł przy dwóch umowach) lub 1/36 (100 zł przy trzech umowach) kwoty zmniejszającej podatek.
Od 1 stycznia 2023 r. podatnicy będą również mogli, pod pewnymi warunkami, złożyć wniosek o niepobieranie zaliczek na PIT. Podatnik będzie mógł złożyć taki wniosek, jeżeli będzie przewidywał, że uzyskane przez niego dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30 tys. zł (czyli kwoty wolnej od podatku). Podatnik będzie też zobowiązany niezwłocznie wycofać ten wniosek, jeżeli stwierdzi, że wysokość tych dochodów przekroczy tę kwotę. Po wycofaniu przez podatnika wniosku o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym płatnik będzie obliczał zaliczki jednak bez pomniejszania zaliczki na podatek o miesięczną kwotę zmniejszającą zaliczkę na podatek.
Tak jak dotychczas, również od 2023 r., płatnik uwzględniał będzie oświadczenie lub wniosek, co do zasady, najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał. Oznacza to, że płatnik może uwzględnić oświadczenie lub wniosek w tym samym miesiącu, w którym podatnik je złoży, jeśli jest to dla niego możliwe i wykonalne.
Oświadczenie (PIT-2) musi zostać ponownie złożone w celu zmiany stanu faktycznego, nie będzie konieczności jego corocznego ponawiania. Wyjątkiem jest – o czym wspomniałem wcześniej – część J dokumentu, która dotyczy niepobierania zaliczek na podatek w danym roku podatkowym.
