Eksport z Włoch do Chin w lutym 2023 r. wyniósł nieco ponad 3 miliardy euro, co oznacza wzrost o ok. 130 proc. w porównaniu z lutym 2022 r., kiedy to jego wartość była na poziomie 1,3 miliarda euro. Dla porównania – w styczniu 2022 r. Włochy wyeksportowały do drugiej największej gospodarki świata towary i usługi o wartości ok. miliarda euro.
Taki boom byłby trudny do wyjaśnienia nawet w normalnych okolicznościach. Teraz, gdy wojna Rosji na Ukrainie i wstrząsy w łańcuchu dostaw zakłócają tradycyjne przepływy handlowe, jest to tym bardziej tajemnicze. Zwłaszcza biorąc pod uwagę dotychczasową włoską politykę wobec Chin. Co prawda bowiem Włochy są jedynym krajem Grupy Siedmiu (G7), który przystąpił do gigantycznego planu inwestycyjnego Chin – Inicjatywy Pasa i Szlaku, ale korzyści gospodarcze tego sojuszu od 2019 r. są mocno ograniczone. Co więcej, stosunki na linii Rzym-Pekin znacznie się ochłodziły już za czasów premiera Mario Draghiego, a jego następczyni zdaje się kontynuować ten kierunek. Giorgia Meloni zasygnalizowała Stanom Zjednoczonym, że wycofa się z kontrowersyjnej umowy z Chinami przed końcem roku.
Tym, co czyni te dane jeszcze bardziej zagadkowymi, jest fakt, że wszystko sprowadza się do bardzo specyficznego segmentu sektora farmaceutycznego. A dokładniej do leków składających się z produktów zmieszanych lub niezmieszanych do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, pakowanych w odmierzonych dawkach. Eksport tej grupy produktów wzrósł w lutym br. do 1,84 miliarda euro, co stanowiło prawie dwie trzecie całego włoskiego eksportu do Chin w tym miesiącu.
Skąd ten wzrost? Włoskie media spekulują, że siłą napędową jest rosnący chiński popyt na UDCA – substancję chemiczną stosowaną głównie w lekach na wątrobę, która podobno ma pomagać w zapobieganiu Covid-19. Tak więc nagłe zakończenie chińskiej strategii „zero COVID” i późniejsze rozprzestrzenianie się wirusa w całym kraju może być przyczyną tego boomu eksportowego. Jednak wydaje się, że zdecydowana większość populacji Chin zachorowała na Covid-19 w grudniu i styczniu br., co oznacza, że wyzdrowieliby wcześniej niż włoski eksport zaczął rosnąć.
Ale sam popyt na UDCA nie wyjaśnia szczytowego eksportu. Industria Chimica Emiliana – włoska firma, która jest największym na świecie zintegrowanym producentem UDCA i produktów zawierających kwasy żółciowe, osiąga roczną sprzedaż na poziomie około 300 milionów euro, co stanowi zaledwie ułamek skoku we włoskim eksporcie farmaceutycznym do Chin. Wątpliwości rosną, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę najnowsze chińskie dane dotyczące zakupu leków, które rzekomo masowo przybywają do kraju. Licząc czas wysyłki, leki – niezależnie od ich rodzaju – powinny były dotrzeć do Chin i zostać uwzględnione w kwietniowych danych handlowych. Tymczasem w opublikowanych danych nie było zauważalnej zmiany. Jednym z wyjaśnień może być zmiana handlu regionalnego. „Prawdopodobnie jest to popyt na leki z Chin” – powiedział Peter Ceretti, dyrektor Eurasia Group, który badał sprawę.
„Więksi włoscy producenci farmaceutyków wysyłają tyle włoskich produktów, ile tylko mogą. I być może niektórzy producenci przenoszą niemieckie i inne leki produkowane w Unii Europejskiej do Włoch w celu reeksportu do Chin”.
