Orły są przyznawane od 1999 roku i stanowią najwyższej formy pochwałę dla polskich filmowców. Statuetki są przyznawane w 20 kategoriach. Główne nagrody to oczywiście „najlepszy film”, „najlepsza reżyseria” i „najlepsze główne role”. Za wybór nominacji odpowiada grupa ponad 800 członków Polskiej Akademii Filmowej. Kandydatami do nagrody mogą być wszystkie polskie filmy fabularne, które były wyświetlane w kinach w poprzedzającym wydarzenie roku.
Jednakże pomimo mnogości różnych przyznawanych nagród, bez wątpienia to ta za „najlepszy film” jest najbardziej pożądaną. W tym roku lista pięciu produkcji nominowanych do statuetki w tej kategorii jest niezwykle różnorodna. Dariusz Jabłoński – prezydent Polskiej Akademii Filmowej podkreśla, że to właśnie różnorodność bohaterów czy fabuł były ważne przy nominacjach. „Staramy się (…) nie być dogmatyczni w naszych wyborach” – mówi Dariusz Jabłoński.
„IO”
„IO” to dzieło Jerzego Skolimowskiego – absolutnej legendy polskiej, ale też światowej kinematografii. 84-letni reżyser nie przestaje zaskakiwać kreatywnością i ogromną odwagą. „IO” opowiada o tułaczce osiołka porzuconego po ogłoszeniu upadłości cyrku, w którym zwierzę występowało. Bohater błądzi po różnych zakamarkach Europy, gdzie spotyka się z ludzkim okrucieństwem, beznadziejną głupotą, ale też piękną dobrocią. Film jest bezbłędnie dopieszczony wizualnie. Ostre światło czy neonowe barwy sprawiają, że widz zapomina, że znajduje się w kinie.
„Chleb i sól”
Z kolei produkcja „Chleb i sól” jest debiutem pełnometrażowym reżysera Damiana Kocura. Ten w swoich filmach woli wykorzystywać nie zawodowych aktorów a naturszczyków bez doświadczenia. Seans „Chleb i sól” opowiada historię małego miasteczka na Śląsku, gdzie dochodzi do dramatycznego zdarzenia, który swoje źródło ma w panującym tam rasizmie, ksenofobii i ogólnym zamknięciu na wszystko, co obce. Film mówi też o ambicjach młodzieży: czy takie istnieją i czy istnieć powinny.
„Silent twins”
„Silent twins” to dzieło Agnieszki Smoczyńskiej – jej debiut anglojęzyczny. W filmie, trochę awangardowo jak na środowisko polskie, spotykamy się z opowieścią o dwóch ciemnoskórych bliźniaczkach z Walii. Te są ze sobą na tyle blisko, by móc odizolować się od świata zewnętrznego i kontaktować tylko ze sobą. Okazuje się jednak, że bliźniaczki są niebezpieczne i dla siebie, i dla innych. Mimo że produkcja oparta jest na reportażu Marjorie Wallace, to i tak nosi wyraźne piętno autorskiego stylu.
„Kobieta na dachu”
„Kobieta na dachu” jest filmem o bardzo jasnej, pastelowej kolorystyce. Ów zabieg dodaje przedstawionej historii spokoju, który z czasem zamienia się w niepokój. Parokrotnie nagrodzona aktorka – Dorota Pomykała tworzy bohaterkę zagubioną, stłamszoną i zwyczajnie znudzoną swoim życiem. Któregoś dnia po rozwieszeniu prania i zakupie pokarmu dla rybek kobieta w średnim wieku napada na bank, co zmienia jej życie – na lepsze lub gorsze – na zawsze.
„Johnny”
Daniel Jaroszek wyreżyserował historię o niezwykle emocjonalnej więzi pomiędzy ks. Janem Kaczkowskim a przestępcą Patrykiem Galewskim. Ten pierwszy ma wielkie marzenie – chce prowadzić hospicjum. Drugi tuła się po aresztach nie mogąc odnaleźć sensu w swoim życiu. W końcu spotykają się przypadkiem i dając sobie to, czego nie mogliby znaleźć sami, zostają przyjaciółmi aż do końca.
Laureatów 25. Polskich Nagród Filmowych Orły, w tej i pozostałych kategoriach, poznamy 6 marca.
