Objaśnienia podatkowe w zakresie cen transferowych nr 5 dotyczą metody ceny odprzedaży (MCO) i jest to 23-stronicowy dokument. Podzielony jest on na pięć głównych rozdziałów. Z ministerialnych wyjaśnień przedsiębiorcy dowiedzą się m.in., jaki jest zakres stosowania metody MCO, jakimi kryteriami kierować się przy porównywalności transakcji i podmiotów oraz jakie trudności i błędy pojawiają się przy stosowaniu tej metody w praktyce. Ostatnie dwa rozdziały poświęcone są porównaniu metody MCO z innymi metodami i zastosowaniu tej metody w praktyce.
Z kolei 24-stronicowe Objaśnienia podatkowe w zakresie cen transferowych nr 4 dotyczą metody marży transakcyjnej netto (MMTN). Również w tym przypadku dokument jest podzielony na 5 głównych części: jaki jest zakres stosowania metody MMTN, jakimi kryteriami kierować się przy porównywalności transakcji i podmiotów, trudności w stosowaniu tej metody, porównanie metody MMTN z innymi metodami oraz zastosowanie jej w praktyce.
MCO w praktyce
Przypomnijmy, że metoda MCO jest jedną z pięciu stosowanych przy weryfikacji cen transferowych przez podmioty powiązane. Metoda ta obejmuje transakcje nabywania towarów i usług od podmiotów powiązanych (transakcja kontrolowana) oraz ich odprzedaży do podmiotów niepowiązanych. W metodzie MCO marże odprzedaży powinny być porównywalne do transakcji dokonywanych przez podmioty porównywalne funkcjonalnie, zawieranych w podobnych okolicznościach i z uwzględnieniem podobieństwa towarów i usług. MCO stosuje się przede wszystkim w obrocie towarowym między podmiotami powiązanymi, z których jeden jest producentem, a drugi dystrybutorem (lub pomiędzy powiązanymi dystrybutorami).
Aby prawidłowo zastosować tę metodę trzeba zacząć od ustalenia ceny sprzedaży do podmiotu niepowiązanego. Następnie od tej kwoty odejmuje się marżę ceny odprzedaży, która odzwierciedla koszty związane z odprzedażą oraz zysk dla podmiotu. W ten sposób otrzymujemy cenę zakupu od podmiotu powiązanego (transakcja kontrolowana).
Objaśnienia MF dotyczące MCO stosuje się do transakcji kontrolowanych realizowanych po 31 grudnia 2018 r.
Praktyka MMTN
Druga z omawianych metod, a więc MMTN polega na określeniu wskaźnika finansowego odzwierciedlającego relację marży zysku netto, jaką uzyskuje badany podmiot w transakcji kontrolowanej, do odpowiedniej bazy. Resort finansów w opublikowanym dokumencie objaśnień radzi, aby przed zastosowaniem MMTN najpierw przeanalizować jej wady i zalety.
Ważne jest to, że zastosowanie metody marży transakcyjnej netto pozwala zweryfikować, czy poziom „marży zysku netto” osiągany przez podmiot w transakcji kontrolowanej został określony na poziomie rynkowym.
W metodzie MMTN wskaźnik finansowy pokazuje, jaka jest rentowność na poziomie transakcji kontrolowanej, obliczona na podstawie danych zawartych w sprawozdaniu finansowym lub wynikających z innych źródeł informacji.
Marża zysku netto obliczana jest na bazie przychodów osiągniętych w transakcji kontrolowanej, pomniejszonych o koszty związane z realizacją tej transakcji. Kolejny krok to odniesienie marży zysku netto w danej transakcji do odpowiedniej bazy, którą mogą stanowić np. przychody, koszty, aktywa albo elementy przychodów, kosztów, aktywów. Ważne jest, aby wybrana baza była rzetelna i porównywalna. Przez pojęcie „marża zysku netto” należy rozumieć rożne kategorie zysku (w tym narzut).
Oba dokumenty autorstwa Ministerstwa Finansów mogą być cenną wskazówką dla przedsiębiorców, jak metody MCO i MMTN stosować w praktyce. Dzięki objaśnieniom przedsiębiorcy mogą też zweryfikować, czy ich dotychczasowe rozliczenia w obszarze cen transferowych i transakcji z podmiotami powiązanymi były prawidłowe.
